Φίλοι

Παρασκευή 11 Δεκεμβρίου 2015

Εν Αρχή ην η...σαλιάρα!!

Όλα ξεκίνησαν άπο ένα πάπλωμα... Είναι το αγαπημένο μου, ζεστό, αρκετά φαρδύ, για να καλύπτει και να περισσεύει, μαζεύεται εύκολα αλλά...παλιό και ταλαιπωρημένο. Οκ, πάω να πάρω παπλωματοθήκη...
Ή εγώ έχω γίνει πολύ τσιγκούνα ή οι τιμές τρελάθηκαν. Η αξία ενός "υφασμάτινου φακέλου" που θα προστατεύει το πάπλωμά μας ξεπερνά και την αξία του τελευταίου για ένα απλό, αξιοπρεπές, βαμβακερό υλικό.
Έφριξα όσο έφριξα, με τα πολλά πήγα και πήρα μια ραπτομηχανή ενώσο οι γνώσεις μου στη ραπτική με μηχανή είναι που είχα δει να ράβουν άλλοι. Άλλα τι στο καλό, λέω, πόσο δύσκολο να είναι να ράψεις ένα τετράγωνο;
Εδώ όπως καταλαβαίνετε δούλεψε youtube αβέρτα. Κάπου εδώ μου κόλλησε και η ιδέα να κάνω ένα πρώτο πραγματάκι μικρό, που όσο και να αποτύχω...τουλάχιστον να μην πετάξω πολλά υλικά.
Παράλληλα, κοιτούσα και την Κοκό! Τη φίλη κοτούλα που είχαμε κερδίσει στο διαγωνισμό της φίλης Tina από το Tina Art Ideas που η απλότητα και η ομορφιά της συμβαδίζουν τόσο αρμονικά. Η Τίνα πραγματικά είναι παράδειγμα δημιουργικού και θετικού ατόμου και την ευχαριστώ.

Ας κάνουμε λοιπόν μια σαλιάρα μιας και στο σπίτι κυκλοφορούσαν διάφορες για να αντιγράψω ένα σωστό μέγεθος.
Πήρα το βαμβακερό υφασματάκι για κάτω και απλή πετσέτα για πάνω. Λίγο σκράτς για τις άκρες και πάμε...
Έκανα ένα ίχνος με μολύβι πάνω στο βαμβακερό ύφασμα (αν και κανονικά θα πρεπε να το αποτυπώσω σε ρυζόχαρτο τέσπα) και το έκοψα.
Μετά καρφίτσωσα αυτό το αποτύπωμα πάνω στην πετσέτα και έκοψα πάλι.

Κρατώντας τις καλές πλευρές καρφιτσωμένες μεταξύ τους τις γάζωσα αφήνοντας ένα μικρό κενό στην κάτω μεριά.
Από κείνη την τρυπούλα πέρασα όλη τη σαλιάρα τα μέσα έξω με τη βοήθεια ενός μολυβιού.
Για να καλυφθεί η τρυπούλα μας, και για ένα κομψότερο τελείωμα, γάζωσα γύρω γύρω.

Μισό λεπτάκι δεν τελειώσαμε... Μας έμεινε το πονηρό σκράτς. Γιατί πονηρό? Γιατί δε θέλει και πολύ να παρασυρθείς και να πας να τα ράψεις και τα δυο από κάτω από τα δεσίματα της σαλιάρας. Όχι καλά μου παιδιά... Το ένα κάτω, το άλλο πάνω.


Και κάπως έτσι κουτσά στραβά, κάναμε μια σαλιάρα :) :)

Επειδή με την πρώτη όμως δεν γίνεται αλεπού το αλεπουδάκι θα'θελα και τη γνώμη σας. Το ότι τα γαζιά είναι στραβά αυτό είναι πασιφανές και είναι κάτι που πιστεύω ότι θα διορθωθεί με τον καιρό.
Πάω να βγάλω από πάνω μου τις κλωστές! Μα που βρέθηκαν τόσες για ένα πραγματάκι ούτε 40εκατοστά?
Ευχαριστώ για το χρόνο σας :) :)



1 σχόλιο:

  1. Μια χαρά η σαλιάρα σου!! Μπράβο!! τα γαζιά απλά θέλουν εξάσκηση. Όντως με τον καιρό και την επανάληψη πετυχαίνεις το τέλειο.Αλλά μεταξύ μας --βλέπω πολλά ραμμένα πραγματάκια, σε σελίδες που τα πουλάνε κιόλας και τα γαζιά είναι θεόστραβα!! Οπότε μην σε νοιάζει! Καλή συνέχεια & καλές δημιουργίες :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Blogging tips