Κόλλυβα

Για να θυμόμαστε, να τιμούμε και να ευφραίνονται οι ψυχές των ανθρώπων και στη δική μας αλλά και στην άλλη πλευρά...

Ίσως με το πρώτο άκουσμα της λέξης να μη χαιρόμαστε και πολύ, καθώς είναι στο νου μας ταυτισμένα με την απώλεια των αγαπημένων μας προσώπων. Όμως δε μπορούμε να παραβλέψουμε το πόσο γευστικά και θρεπτικά είναι. Με την ευκαιρία του φετινού Ψυχοσαββάτου 18/6/16, θα φτιάξουμε κι εμείς τα δικά μας κόλλυβα. Οι φωτό είναι από προηγούμενη φορά που είχαμε φτιάξει. Χωρίς άλλες φλυαρίες πάμε να δούμε πόσο εύκολα και πάνω από όλα προσαρμόσιμα είναι, στα εκάστοτε γούστα.

ΥΛΙΚΑ 

(δεν δίνονται ακριβείς ποσότητες γιατί η ποσότητα που φτιάχνει κανείς και το πόσο γλυκά τα θέλει, διαφέρει από τόπο σε τόπο και από οικογένεια σε οικογένεια)
-Σιτάρι (συνήθως παίρνω μια συσκευασία 500 γρ-τώρα πλέον υπάρχει έτοιμο αποφλοιωμένο- μετά το μούλιασμα η ποσότητα υπερδιπλασιάζεται οπότε μη σας φανεί λίγο!!!)
-αλεσμένο στραγάλι
-ζάχαρη άχνη
-αμύγδαλα καβουρδισμένα (αν θέλουμε και αμύγδαλα φιλέ για στόλισμα, αυτά δεν τα καβουρδίζουμε)
-ρόδι
-μαϊντανό
-σταφίδες
-κανέλα και γαρύφαλλο (τριμμένα)
-ασημένια κουφετάκια για στόλισμα
-φουντούκι αλεσμένο
-σουσάμι καβουρδισμένο

ΕΚΤΕΛΕΣΗ

Πρώτη μας δουλειά είναι να βάλουμε το στάρι να μουλιάσει, ούτως ώστε να μαλακώσει και να φουσκώσει. Μετά από το μούλιασμα μιας νύχτας, το βράζουμε για περίπου μισή ώρα σε μέτρια φωτιά. Εγώ το έκανα ακόμα και σε κείνα που η συσκευασία έλεγε ότι δεν χρειάζονται μούλιασμα.

Αφού γίνουν όσο μαλακά θέλουμε, τα στραγγίζουμε πρώτα με ένα σουρωτήρι και μετά τα βάζουμε πάνω σε μία καθαρή πετσέτα, τα απλώνουμε και τα ταμπονάρουμε για να φύγει όσο το δυνατόν περισσότερο νερό.

Τα μεταφέρουμε σε μια μεγάλη λεκάνη μαζί με όλα τα υπόλοιπα υλικά (έκτος άχνη, στραγάλι και διακοσμητικά) και ανακατεύουμε. Με τη βοήθεια κουτάλας ή κουταλιού, μεταφέρουμε στο δίσκο, ή στο σκεύος που θα τα παρουσιάσουμε και πατάμε ελαφρώς (ελαφρώς βέβαια) για να έχουμε όσο γίνεται πιο επίπεδη επιφάνεια.

Από πάνω απλώνουμε το αλεσμένο στραγάλι (σε κάποιες περιοχές έχω δει και βάζουν τριμμένη φρυγανιά αλλά εδώ γύρω στο Ηράκλειο, όσα έχω δει, έχουν στραγάλι).

Έχω βοηθό και δε φοβάμαι τίποτα!!

Αφού ισιώσουμε και το στραγάλι όσο μπορούμε, ρίχνουμε από πάνω και την άχνη και την πατάμε για να ισιώσει. Αρχικά με κουτάλι και στη συνέχεια με κάποια σπάτουλα ή χαρτόνι.

Τώρα είναι το πιο δημιουργικό κομμάτι της προετοιμασίας καθώς κάνουμε τη διακόσμησή μας.

ναι, μέσα στο πράσινο δοχείο αυτό είναι τσιμπιδάκι φρυδιών! πώς περιμένατε να τα πιάνω!?? χεχε!

Δε θα ήθελα προς το παρόν να επεκταθώ στο συμβολισμό που έχει το κάθε υλικό γιατί είναι και πολλά... Σημασία έχει ότι τιμούμε τα αγαπημένα μας πρόσωπα. Η διαδικασία δεν είναι καθόλου δύσκολη (πρόκειται για μια γλυκιά σαλάτα στην ουσία) και το αποτέλεσμα είναι πολύ νόστιμο και υγιεινό (αφού κανείς προσθέτει ή αφαιρεί ζάχαρη κατά βούληση).
Πολλές αναμνήσεις έχω από τα παιδικά μου χρόνια... αλλά σαν εκείνες τις Κυριακές πρωί που ξυπνούσα και ήδη είχε φέρει κάποιος κόλλυβα από κάποιο μνημόσυνο... δεν έχει! Αλήθεια, σαν τότε δεν έχει!
Εύχομαι να τα φτιάξετε μαζί με την οικογένειά σας και να γίνει ένα ωραίο έθιμο / ανάμνηση για σας και τα παιδιά σας αυτή η διαδικασία.
Να είστε πάντα καλά :)